Drífa Snædal, forseti ASÍ, ávarpaði í dag þing ETUC, Evrópusambands verkalýðsfélaga, sem haldið er í Lissabon í Portúgal. Í ræðu sinni lagði Drífa áherslu á að vernda velferðarkerfin og okkar sameiginlegu eigur enda finnum við öll fyrir þrýstingi fjármálaaflanna að ráðast að grunnkerfum okkar. Fjöldi fólks tók undir þessa brýningu. Ræðuna má sjá í heild sinni hér að neðan.
Á þinginu var annars rætt um framtíð vinnumarkaðarins eftir COVID, efnahagsþrengingar og hvernig megi tryggja stöðu starfsfólks. Ljóst er að stéttarfélög um alla Evrópu hafa beitt sér mjög í því að tryggja afkomu fólks og hafa ráðið miklu um þær félagslegu aðgerðir sem tryggðar hafa verið, hvort sem það eru laun í sóttkví, atvinnuleysisbætur eða hlutabótaleiðir. Þá hafa samtök launafólks í Evrópu haft mikið að segja um viðspyrnu Evrópusambandsins. Áhyggjurnar eru hins vegar þær sömu alls staðar, vegið er að kjarasamningum og stéttarfélögum, fólk fær ekki fastráðningu heldur er verkefnaráðið og uppgangur hægri öfgaafla í álfunni er stöðugt áhyggjuefni. Staða kvenna í faraldrinum er sérstaklega slæm þar sem byrgðin er á þeim í umönnunarhlutverkum og að standa vaktina heima við sem er þrautin þyngri þegar skólar og leikskólar hafa verið lokaðir.
Ávarp Drífu Snædal á þingi ETUC:
Kæru félagar
Síðustu ár hafa einkennst af lágum vöxtum í sögulegu samhengi en einnig af sívaxandi ójöfnuði sem hefur leitt til enn frekari samþjöppunar auðs. Kapítalistarnir eru því með vasa fulla af peningum og í stöðugri leit að nýjum tækifærum til að ávaxta fé sitt. Og hvert skyldu peningaöflin leita núna? Í innviði hvers lands, verðmætin sem eru í eigu launafólks og almennings. Nú er ekki eingöngu eftirsóknarvert að fjárfesta í vegum og fasteignum, heldur einnig í þeim félagslegu innviðum sem halda samfélögum okkar saman: Í sjúkrahúsum, orkufyrirtækjum, félagslegu húsnæði, öldrunarþjónustu, umönnun, o.s.frv. Fjárfestar leita sífellt nýrra leiða til að draga sér fé úr sameiginlegum sjóðum okkar. Hagnaðurinn verður til á bökum launafólks sem fær minna greitt fyrir vinnu sína og verri starfsaðstæður, á kostnað þeirra sem þurfa þjónustuna og þvert á hagsmuni opinberra sjóða. Við höfnum þessari þróun og hyggjumst áfram berjast gegn henni.
Kapítalistar hafa alltaf notfært sér kreppur og það er núna, þegar við nálgumst vonandi upphafið á enda kórónuveirukreppunnar, sem ákvarðanir eru teknar um hvernig við ætlum að greiða fyrir kreppuna. Krafan um niðurskurð ómar nú á ný en við skulum hafa eitt á hreinu: blóðugur niðurskurður er aldrei efnahagsleg nauðsyn, hann er alltaf pólitísk ákvörðun sem til lengdar er gríðarlega skaðlegur fyrir bæði efnahaginn og samfélagið.
Þar á launafólk bandamenn á ólíklegustu stöðum. Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn birti skýrslu í síðustu viku þar sem sjóðurinn varar við miklum niðurskurði, ríki þurfi ekki að keppast við að greiða niður skuldir sem fyrst. Sama tón má heyra hjá OECD og öðrum alþjóðastofnunum. Það versta sem við getum gert núna er að veikja félagslegu kerfin okkar eða draga úr möguleikum ríkja á að styrkja félagsleg kerfi sín. Við drógum þennan lærdóm af kreppunni fyrir 10 árum síðan en það þarf enginn að efast um það að fjármálaöflin eru sterk og alltaf nærri. Stöndum saman og tryggjum afkomu allra, það er ekki bæði gott og rétt heldur einnig best fyrir hagkerfið. Bestu lausnirnar sem gripið var til í heimsfaraldrinum komu frá verkalýðshreyfingunni og sneru að því að tryggja afkomu fólks gegnum erfiða tíma. Þetta hefur haldið hagkerfum okkar gangandi. Við verðum að hafa þolinmæði til að vaxa út úr kreppunni því aðrir valkostir geta verið mjög skaðlegir fyrir launafólk í Evrópu og víðar.
Við styðjum að fullu baráttu ETUC gegn niðurskurðarstefnu og fyrir aukinni fjárfestingu í félagslegum innviðum. Þannig byggjum við betri framtíð fyrir launafólk.